Wekelijks kan je over heel Vlaanderen aan orienteering doen, wist je dat hiervoor dagelijks vele vrijwilligers druk in de weer zijn? Zonder vrijwilligers kan orienteering niet bestaan, we zijn hen dan ook enorm dankbaar voor hun inzet!
Met “Meet the volunteer” willen we maandelijks een vrijwilliger beter leren kennen en stellen hem of haar enkele vragen. Deze maand: Jeroen Hoekx.
- Wie ben je?
Ik ben een 35-jarige softwareontwikkelaar uit Lommel. Het hoogtepunt van mijn orienteeringsloopbaan ligt ver in het verleden. In 2009 (Hongarije) en 2011 (Frankrijk) liep ik voor de Belgische ploeg op het wereldkampioenschap. - Welk vrijwilligerswerk doe je?
Voor hamok heb ik van mei 2010 tot aan het begin van de coronacrisis het maandelijkse clubblad ‘De Knijptang’ samengesteld en waar nodig volgeschreven. Verder ben ik al jaren deel van het inschrijvingstafeldecor op alle mogelijke organisaties van onze club. Ook mag ik elk jaar wel baanlegger zijn voor een wedstrijd.
Voor ABSO-BVOS houden ons papa en ik het nationaal regelmatigheidscriterium bij. Oorspronkelijk was dat een avond dicteren en in Excel ingeven van doorgefaxte resultaten. Tegenwoordig gaat het vrijwel automatisch en is de broncode publiek beschikbaar. (Voor de geïnteresseerden: https://github.com/jhoekx/natcrit). De resultaten daarvan sinds 1999 (toevallig mijn eerste volledige jaar – 11e in H-14) zijn nog steeds terug te vinden: https://hoekx.be/natcrit/ N1999.htm.
Het was altijd mijn bedoeling om het tot mijn 40e verjaardag bij die – toch al ruime – inspanning te houden. Dan mocht de ambitie als atleet stilletjes aan opgeborgen worden en vervangen door het serieuzere werk binnen club of federatie. Toch heb ik mij laten overtuigen om al eerder binnen Orienteering Vlaanderen actief te worden, binnen de commissie wedstrijdkwaliteit en dat uit eigenbelang. Er is namelijk niets dat het plezier van orienteering zo vergalt dan een fout waar je zelf niets aan kon doen. Het is dan ook ons doel om iedereen die meehelpt in een organisatie zoveel mogelijk te ondersteunen om het mogelijk te maken dat iedereen elke keer weer plezier blijft beleven aan zijn/haar deelname. - Wanneer ben je gestart als oriënteur?
Mijn vroegste herinnering is een baanlegging van ons papa in Kolisbos. Samen met hem ging ik een heel perceel bos doorzoeken op zoek naar een steen die Tuur Cloostermans daar gelegd had. Dat om toch maar een object te hebben om een controlepunt bij te zetten. Echt begonnen ben ik pas in de herfst van 1998, na een initiatie met de school in het Dommelhof in Neerpelt. Ik vond het toen zo fijn dat ik naar de volgende wedstrijd, op de toen traditionele 11 novembercross in het Zilvermeer ben meegegaan. Nadien heb ik niet veel weekends meer overgeslagen. - Wat is je grootste blunder?
De eerste keer dat ik niet geklasseerd was in een wedstrijd gebeurde in 2009 tijdens WOC Sprint in Hongarije. Dat was een bossprint en ik had de laatste lus na de arenapassage goed bestudeerd. Door de toeschouwers kreeg ik vleugels. Ik ging zo snel dat ik even de kluts kwijt was. Niet erg: ik herkende het gebouw verderop. Coach Roger Vanaken zei me dat ik geweldig snel was geweest in het laatste stuk, maar al snel volgde het harde verdict: post vergeten! Tot zover mijn sprint-O carrière. - Wat is je meest memorabele orienteering ervaring?
Met hamok liepen we in 2015 voor de eerste keer 25-manna in de buurt van Stockholm- een aflossing met 25 lopers dus. Ik was laatste loper en hoewel de ploeggenoten best wel goed gelopen hadden, moest ik in de massastart starten. Pas na een kwartier lopen dacht ik er terug aan dat er bij de laatste loper geen forking was en kon ik het beperken van risico achter mij laten en alles geven. Bij de kijkpassage liep ik dan op kop van een hele ‘trein’ Zweedse ploegen. Er was er geen enkele die in de eindspurt nog voorbij kwam. Dan bleek dat we alle 25 geklasseerd waren. Het gedeelde gevoel van vreugde en trots na die prestatie gaat altijd bijblijven.
BEDANKT Jeroen! Dankzij jou wordt orienteering elke dag nog beter!
Meer vrijwilligers leren kennen? Lees dan ook onze vrijwilliger van volgende maand: Meet the volunteer: Anna
